Çoğu zaman soruyorlar: “Ne kullanıyorsun, nasıl bakıyorsun cildine?” diye. Oysa güzelliğin sırrı şişelerde değil. Önce kendi içimizi dinlemekte. Çünkü içimizde fırtına koparken, dışarıda ışık beklemek biraz haksızlık.
Evet, su içmek önemli. Sağlıklı beslenmek de. Ama cildi asıl parlatan şey, ruha dokunmayı unutmamak. Bazen sadece düzenli uyumak, biraz temiz hava almak ya da telefonu bırakıp kendine birkaç dakika ayırmak… Yüzümüzü yıkarken hissettiğimiz su değil aslında önemli olan; o anın gerçekten bize ait olması. Çünkü güzel cilt, koşuşturmaların değil, dinginliğin izini taşıyor.
Ben güzelliği şuna benzetiyorum: Güneş battığında gökyüzü bir süre daha ışır ya… O ışık, güneşten değil; gökyüzünün kendi hatırlayışından gelir. Kadın da öyle. Kendine gösterdiği şefkat, yüzünde geciken bir gün batımı gibi kalır.
Bugün aynaya bakarken, krem sürmeden önce kendinize şu soruyu sorun: “Benim cildim benden ne istiyor?”
Belki biraz uyku, belki kahkahalar, belki de sadece sakin bir an…
Çünkü cildimiz, ruhumuzun günlüğüdür. Ve o günlük, biz ne yazarsak onu gösterir.
Unutmayın,cildinizin en parlak ışıltısı kendi içinize gösterdiğiniz sevgiden gelir. Kendinize iyi bakın,bir sonraki yazımda buluşmak dileğiyle.