Bugünün ortalama kolej parası 30.000 TL önce ki yıllara değerlense;
16 yıl içinde Ereğli’nin verdiği temettüleri geri hisseye yatırsan;
bedelsiz bölünmeleri ile beraber hisse adedinin de arttığını düşünürsek;
mezun olacağı yıl çocuğun güncel portföyünün büyüklüğü 30 Milyon TL olacaktı. Fazlası var eksiği yok.
Şimdi herkes hayatını sorgulasın bakalım :))
Bitti mi? Tabii ki bitmedi. Çocukta 950.000 lot (30 milyon TL) Ereğli hissesi var mezun oldu ve bu hisseleri bozdurmadı. Şimdi yanlış okumuyorsunuz, 2022 yılında 1 lot hissesi olana Ereğli 4.45 TL temettü verdi.
4.45 TL x 950.000 Lot = 4.227.500 TL kar payı aldı. Bu da aylık 350.000 TL gelir yapar.
Şimdi herkes bunu ağlayarak günlüğüne yazabilir.
Bu eğitim yılı içinde özel ders, kurs, yaz okulu gibi ek giderleri de işin içine katarsak şaka şaka bunları da katsam kalbiniz kaldırmaz.
Kıssadan hisse, yatırım sabır ister ve hiç bir zaman geç değildir. Yatırımın büyüğü küçüğü olmaz, küçük kar topu çığa dönüşür. Sadece sabır ve disiplin.
İkinci bir konu çocuklarda meslek seçimi. Pilot olsun mühendis olsun bunlar bitti. Pilot olacağına uçak motoru tamircisi olsun, makine mühendisi olacağına tesisatçı olsun, tornacı olsun. 5-10 yıl içinde bu mesleklerin kazandığı paralara inanamayacak ve ağlayarak bunu da günlüğe yazacaksınız.
Günümüzde sertifikalı iş konusu gündemde. Yani yeterliliği olan veya olmayanın belirlendiği bir mezuniyet derecesi gibi algılanan bir nevi diploma.
Ehliyetli kişilerin araç sürmesi gibi. Yani eğer E sınıfı bir ehliyetiniz varsa kamyon kullanabilirsiniz. B sınıfı ehliyetle ancak binek araç kullanabiliyorsunuz.
Oysa yeterliliği olmayan kişilere verilen sertifikalar yüzünden başımız çok ağrıyacak. Yurtdışında kılı kırk yararak verilen sertifikalara, ülkemizde üç beş ders alarak ulaşabiliyorsunuz. Yeterliliğinizi ölçebilecek bir merci de bulunmuyor üstelik.
Uzmanlık gerektiren işlerde durum biraz daha farklı iken, herkesin son günlerde “Sosyal Medya uzmanı” ya da “SEO uzmanı olması gibi durumlarda söz konusu. Web işleri böyle yürürken, nasıl olsa ölçen biçen yok, ağzın iyi laf yapıyorsa ver coşkuyu gitsin. Sonuç? Tabiki de hüsran.
Uygun işe uygun özelliklerde personel bulmak için sürekli araştıran, cv okuyan insan kaynaklarının işi de gerçekten zor. Yeterliliği ölçümleyecek bir ön görüşme yapılsa bile, gerçekte bu iş için uygun kişiyi istihdam etmek zaman açısından çok kolay değil. Bu konu başka bir yazı konusu olsun.
Çocuklarımı yetiştirirken, uyguladığım en önemli kriter, öncelikle “iyi insan” olmaları. Bunun içinde barındırdığı herşeyin kaynağı ailede yatıyor. Gerisi gerçekten teferruat. Steril yaşadığım kendi hayatıma uygun 2 evlat yetiştiriyorum ve demokrasi denen olgunun tillahını yaşıyoruz evimizde. Asıl amaç ise iyi insan olarak aile içinde yetişmeleri ve geleceklerini şekillendirirlerken bizler onlara her zaman destek olmak için varlığımızı sürdüreceğiz. Ne pahasına olursa olsun, her zaman ihtiyaç duyduklarında yanlarında olacağımızı bilmeleri yeter de artar bizim için.
İnstagram’da takip ettiğim değerli Denizli’li hemşehrim Ersan Uysal yapmış yukarıdaki hesabı. Ben de ondan alıntıladım.